Een nieuw begin

*Klik*

Daar is het ooit allemaal mee begonnen. Een enkele klik die de bevestiging vormde van het creëren van deze blog. En wat hebben we ervan genoten! En nu, welk een vreugd, krijgen we diezelfde kans weer. Een nieuw begin is aangebroken.

Een nieuw begin betekend natuurlijk niet dat onze 'nieuwe' blog geheel anders is dan wat jullie van ons gewend waren. Het is 2.0, de verbeterde versie. De wijze spreuk onderaan elk verhaal bijvoorbeeld, die zal blijven. Maar de kans is groot dat er minder geschreven zal worden over 'Het Streek', de plek waar wij ooit de tijd van ons leven hadden, maar die nu achter ons ligt.

"Maar waarover schrijven jullie dan wel?" hoor ik je denken. Wel: Dat zal verschillen. Zoals Rubenus al aanstipte zijn onze levens twee totaal verschillende kanten op gegaan. Ik kan me dus voorstellen dat we van Rubenus verhalen kunnen gaan verwachten over het prachtige Enschede, duitsers en quantummechanica.

"Jaja, dat lazen we in het stukje hieronder al. Wie ben jij eigenlijk?" Nou, voor als er toch nog iemand anders dan mijn moeder op dit blog blijkt te komen: Ik, zei de gek, ben Jobbes (om privacyredenen is de naam veranderd). Ik woon nog steeds in Ede, studeer hier Journalistiek. Dat is dan ook waarover ik zal gaan schrijven ben ik bang, ik houd me er nou eenmaal veel mee bezig. Zo heb ik een zeer uitzonderlijke docent, genaamd Johan Snel. Nu past de Ode aan Johan natuurlijk perfect in het rijtje Ode aan Bram en Ode aan Wim. Houd deze site dus tussen de favorieten, de Ode's zullen binnenkort volgen.

En ook mijn nieuwe hobby, namelijk het nadoen van Toon Tellegen zal ongetwijfeld langskomen. Alvast een voorproefje:

• Klaas Haas was een doodgewone haas. Hij had nooit haast, onze Klaas. Nee, hij had haast nooit haast. Ja, soms, maar bijna nooit. Eigenlijk had hij een totaal oninteressant leven. Alles ging z'n gangetje. 's morgens werden de hazen gewekt door een haan, haan Hendrik, en zo werd ook Klaas deze morgen gewekt door het vrolijke gekukelekuu van de Haan. Met een glimlach om z'n mond, hij was immers een ochtendhaas, zette hij een kop koffie, om de dag in te luiden. Klaas liep met dezelfde glimlach nog om z'n mond zijn hol uit.

Het hele verhaal zal over een paar dagen langskomen.

Kortom: we zijn er weer, en we hopen dat jullie dat niet erg vinden. Zijn we welkom in blog-land, of is het nemen van een 2-jarige pauze onvergevelijk? Dat zullen we de komende weken merken. Ik wens eenieder die hier komt veel leesplezier, en tot de volgende keer!

Jobbes

Beter een verre vriend met wie je een blog deelt, dan een buurman zonder internet.